seyahatim boyunca kaybetmemeyi başardığım defterime neredeyse her gün kayıt tuttum gördüklerimi,duyduklarımı söyledim.ama şimdi onalrı buraya geçirmek bir sekreterin bile yapmaktan nefret edeceği bir külfet,hem de onlar yalnız yazıldıkalrı anda gerçek duygularını taşıdılar,burada kaybolacaklar.
seyahatimi geride bıraktım,onu anlatmak artık ezberden konuşmaya benziyor,insanların bakışlarındaki hafif kıskançlık ve ''ben de ben de'' diyen ses tonu beni rahatsız ediyor.oysa ben hava atmak değil acısıyla tatlısıyla her şeyimi paylaşmak istiyorum onlarla.
güzelim ben,doğruyum da; herkesi kendim gibi sanmalarım bitmediği için hala seviyorum insanlık kavramını, hala benim için üstün hakları.
ama gördüm ki her ülke farklı bir insan türü yetiştiriyor kendi bünyesinde.ülke, ülke olmaktan çıkıp her şeyiyle bambaşka bir sistem örgüsü kurmuş,ayrı bir dünya haline gelmiş,insanlarını yoğurmuş,şekillendirmiş.
içinde ben yaşadığım için değil,objektif bakmayı öğrendiğim için bizim ülkemiz insanları bu kalıplara sığmıyor diyebilirim.
her ne kadar onlardan daha az eylem yapan,isyan eden,başkaldıran bir toplumcağız olsak da,ben bu ülkenin bir vatandaşı değil bir bireyi olarak görmekten kendimi alamasam da, bu renklilik beni gerçekten cezbediyor.
kendimi yalnız burda buluyorum,bu kalabalıkta,bu gökkuşağında kamufle olabiliyorum.istanbul tek başına bir devlet olsaymış,istanbullu derdim kendime.
ama biz hala bizden öncekilerin tanımladığı kategorilere ucundan kenarından uymasak da tam uyarmış gibi kendimizi yerleştirmeye bayılıyoruz.korkaklık aidiyet duygusunu beraberinde getiriyor.yalnızlıktan ürküyoruz,onu lanetliyor,öyle iken depresyona giriyoruz.hiç bir şeyin tadını o anda çıkarmamakta üstümüze yok.
ben daha çok gezmek,içinde bulunduğum dünyanın her bir noktasını görmek istiyorum.ama benim devletim beni başka ülke topraklarındayken de korumuyor.uluslararası sularda doğup dünya vatandaşı olmak lazımmış,hem de bana ancak suda doğmak yakışırmış.
belki başka bir günce detaylandırırım seyahatimi ve tecrübelerimi şekillendiren yazılar yazarım buraya,ama şimdi değil.şimdi hala süren istanbul seyahatimi yaşamaya dönmem gerek.